Η αγάπη δεν καταδικάζει τον άλλον αλλά… σταυρώνεται παρά σταυρώνεται
Η αγάπη δεν λυγίζει στο πόνο της καρδιά μας αλλά στην αγάπη του άλλου.
Η αγάπη δεν φανερώνεται εύκολα στο λόγο αλλά στο βλέμμα της ευσπλαγχνίας.
Η αγάπη δεν χαρίζεται στο σώμα του άλλου αλλά μέσα στην ταπεινή καρδιά.
Η αγάπη δεν φωνάζει στην αδικία του άλλου αλλά σιωπά στην ταπείνωση του εαυτού μας.
Η αγάπη δεν χανεται μέσα στην βοή του κόσμου αλλά δείχνει την παρουσία της με την πλούσια αρετή της.
Η αγάπη δεν καταστρέφεται με την αδιαφορία αλλά βοηθά με το ενδιαφέρον της.
Η αγάπη δεν αδιαφορεί για την αδυναμία του άλλου αλλά ενδιαφέρεται για την σωτηρία του.
Η αγάπη δεν τρέχει μαζί με το θυμό αλλά τον προσπερνά με γρήγορο βηματισμό για να συναντήσει την αδελφή της την ταπείνωση.
Η αγάπη δεν κοιμάται χωρις να συγχωρήσει τον άλλον.
Η αγάπη δεν κοιτά το παρελθόν αλλά κοιτά το μέλλον για να αγαπήσει περισσότερο τον άλλον.
Η αγάπη δεν καταδικάζει τον άλλον αλλά σταυρώνεται παρά να σταυρώσει.
Ας κάνουμε ο καθένας μας το δικό μας βήμα να πλησιάσουμε την Αγάπη .
Τότε πραγματικά , δεν θα υπάρχει ομορφότερος κήπος από αυτόν που θα ανθίσει μες την καρδιά μας !
Δεν θα υπάρχει λαμπρότερο φως από αυτό που θα φωτίζει το δρόμο μας !
Δεν θα υπάρχουν γλυκύτεροι καρποί από τους καρπούς που θα καρποφορήσει το περιβόλι μας!
Δεν θα υπάρχει ομορφότερο χαμόγελο, από το χαμόγελο που θα χαρίσουμε στο αδελφό μας, στο φίλο μας , στο γνωστό μας , στο συγγενή μας …
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…
Ας μην αφήνουμε το χρόνο τα φεύγει, γιατί μετά είναι πολύ αργά…
Μετά λέμε “πόσο σ΄ αγαπούσα…” “πόσο λυπάμαι που σε στεναχωρούσα …”
Κι΄ όμως κάποια μέρα θά ‘ναι πολύ αργά για να δείξουμε την αγάπη μας .
Ας το κάνουμε όσο είναι καιρός …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου