1. Στο μυαλό μας το Άγιον Όρος είναι ένα
ησυχαστήριο όπου μπορεί κανείς να βρεί τον εαυτό του, να ηρεμήσει και να
νιώσει πιο κοντά στο Θεό. Είναι τόσο απλό, όπως οι «απλοί» άνθρωποι το
φαντάζονται;
Καταρχήν δεν είναι απλοί οι άνθρωποι. Είναι σύνθετοι,
και αυτό είναι το πρόβλημα. Ο Θεός μας έπλασε «μονοειδείς», με έναν
λογισμό, και εμείς έχουμε διασκορπίσει την ενότητα του νού μας σε
χιλιάδες περισπασμούς. Αυτό που προσπαθούν να επιτύχουν οι πλείστοι των
μοναχών, των κατοίκων του Αγίου Όρους, είναι η ενοποίηση των λογισμών, ή
αλλιώς η Θέωση, ή νήψη, ή φωτισμός ή όπως θέλει κανείς να το πεί. Είναι
ένας δρόμος δύσκολος όμως, και πολλές φορές αποκάμνει ο
οδοιπόρος-μοναχός. Γι’ αυτό θα δείτε πολλές φορές και ανθρώπινα πάθη.
Όμως υπάρχει η μετάνοια, οπότε η ζωή εδώ μοιάζει με ένα σφυροκόπημα,
άλλοτε χτυπάς, άλλοτε σταματάς για μια ανάσα, αλλά ξαναχτυπάς, μέχρι να
πάρει ο εσωτερικός σου άνθρωπος το επιθυμητό σχήμα. Χωρίς ηρεμία, δεν
μπορείς να δείς τον έσω άνθρωπο, όπως στο θολό νερό δεν μπορείς να δείς
το πρόσωπό σου. Μόλις ηρεμήσει το νερό θα το δείς.
2. Περιγράψτε μας το Άγιο Όρος, από ποιά μέρη
αποτελείται, από ποιούς ανθρώπους, τι κατηγορίες μοναχών ζούν εκεί –
επειδή κυρίως οι γυναίκες που δεν έχουν πρόσβαση αναρωτιούνται πως είναι
αυτό το μέρος, μια ουσιαστικά άλλη «κοινωνία», έτσι; Μιλήστε μας σαν να
είστε ξεναγός. Ταξιδέψτε τη φαντασία των ανθρώπων που δεν σας έχουν
επισκεφθεί ποτέ.
Το Άγιον Όρος έχει μια ζωή ασκητισμού περί τα 1400
έτη, από τον Όσιο Πέτρο τον Αθωνίτη, και μια ζωή 1000 ετών Κοινοβιακού
βίου, από τον Άγιο Αθανάσιο, ιδρυτή της Μεγίστης Λαύρας (963μ.Χ.) Μετά
από πολλές ανακατατάξεις, μάχες και εξισορροπήσεις κατέληξε να φιλοξενεί
τρεις τρόπους ζωής:
• Τον Κοινοβιακό, δηλ. τη ζωή σε μία εκ των 20 Ιερών
Μονών, όπου ζούν μαζί από 20 μέχρι 120 μοναχοί, υπό την πνευματική
καθοδήγηση του Ηγουμένου.
• Τον Σκητιώτικο, δηλ. τη ζωή σε μία Σκήτη όπως π.χ.
της Αγίας Άννης, όπου κανονικά ζούν μαζί μέχρι 4 μοναχοί, υπό την πν.
καθ. του «Γέροντα» της «Καλύβης». Χαρακτηριστικό της Σκήτης είναι το
«Κυριακό», η κεντρική εκκλησία όπου μαζεύονται όλοι οι Πατέρες της
Σκήτης, δηλ. όλα τα «Καλύβια» ή Κελλιά, κάθε Κυριακή και Εορτή.
Υπεύθυνός της Σκήτης είναι ο «Δικαίος», λειτούργημα διαρκείας ενός
έτους.
